ഇനി നിനക്കുറങ്ങാമിവിടെപ്പിരിയുന്നു,
രണ്ടായ് വഴികളും ജീവിതവും
നിഴലുപോലെ പ്രണയം നിന്റെ പിറകില്
നടന്നു തീര്ത്ത വഴികളൊക്കെയും
എരിയുമിനിയെന്റെ കരള്ക്കനലുകളഗ്നി-
ഗോളങ്ങളായുതിരുന്ന മിഴിനീര്ക്കണങ്ങളാല്
മണ്ണിലിരുളില് വിളക്കായ് കൊളുത്തീടാം
കത്തുന്ന ഹൃദയവും തകര്ന്ന കിനാക്കളും
ഇവിടെ യൊറ്റക്കല്ല നീയൊരിക്കലും
ഓമനേയൊറ്റപ്പെടുന്നത് ഞാനാണീപ്പകലു-
പോലുമിരു ളാര്ന്ന ജീവിതപ്പാതയില്.
പോകട്ടെ ഞാന്, നിന്റെയോര്മ തന് നിലാവില്,
നൊമ്പര ഭാരം പേറിയിടറി വീഴും വരെ....
nee oru puliyanennu arigirunilla............
ReplyDeletepoems r so nice